حافظ را که به دست می گیرم،
به وقت نیت،
«امَّن یجیب ...» می خوانم؛
تا که شاید تعبیرِ فالِ امسال، شما باشید
و سحر بشود،
این روزگار یلدای غیبت.
کاش امشب،
حافظ مژده رسیدن شما را
زمزمه کند:
روز هجران و شب فرقــــــــت یار آخر شد
زدم این فال و گذشت اختر و کار آخر شد
- ۳۰ آذر ۹۶ ، ۱۹:۴۸