شادی راستین در زندگی، مفید بودن برای هدفی است که خودت آن را شکوهمند بدانی؛ که نیرویی در طبیعت باشی، نه تودهای تبدار و خودخواه از اندوه و درد، شاکی از این که چرا دنیا خودش را وقف شاد کردن من نمیکند.
پ.ن. بقیهاش رو ترجمه نمیکنم؛ ولی اصلش در ادامه اومده...
- ۲۷ فروردين ۹۸ ، ۱۷:۴۵